Белгилүү балбан Айсулуу Тыныбекова Нур-Султан шаарында өтүп жаткан дүйнө чемпионатында биринчи жолу алтын байге утуп, биринчи ирмемдердеги кубанычын машыктыруучусу Нурбек Изабеков менен бөлүштү.
Аптыгып чуркап барып, толкунданып, ыйлап, кубанычтын көз жашы ыргып...
Ата-баладай болуп калган спортчу менен машыктыруучусунун тарткан түйшүгү, төккөн тери, кылган мээнети сырттан карап тургандарга сезилбегени менен өздөрүнө гана маалым.
Айсулуу жеңишти кара тери, өжөрлүгү менен акыркы 20 секундада атаандашы дүйнө чемпиону болгариялык Тайбе Юсейнден тартып алды. 3:3 эсеби көптөрдүн демин ичине тарттырып, экрандан, килемден көз айырттырбай турду. Акыры атаандаштын далысы жерге да тийди, ошол ирмемде жеңиштин тагдырын өлчөп тургансып таймаштын акыркы коңгуроосу да кагылды.
Айсулуу Тыныбекова түйшүктүү ашуу болгон Олимпиадага сапар алып, дүйнө чемпионатында алтын медаль тагынды.
Балбан кыз тердеп да, күйүгүп да атаандашы менен алышып, акыры далысын килемге тийгизгенде ары жакта жанын коёрго жер таппай турган Нурбек Изабековдун кубанып, толкунданып, колдорун көккө көтөрүп алакан чаап жаткандыгын көрүүгө болот. Камера дал ошол ирмемдерде саяпкер-машыктыруучуну да, спортчу-кызды да тартып алыптыр. Бир дем, бир күч, бир кубаныч. Ата менен баланын толкундоосу сыяктуу. Экөөнүн тең көккө сунулган колдору, жеңиштин даамы...
Атаандашын жыккан Айсулуу тура жөнөп, машыктыруучу менен кубанычын, толкундоосун күйүгүп, аптыгып (балким, көз жашы да агып кеткендир) бөлүшүп, кучактап, чап секирди. Алар эмес, бери жакта экрандан тиктеп тургандардын да чолок жашы ыргып кетсе керек.
Айтор, Айсулуу өзү айтмакчы, алардын он жыл күткөн үмүтү орундалды.
"Буга машыктыруучум менен он жыл бою аракет кылдык. Мына ошол күнгө да жеттик!" — деген ал.
Социалдык тармак бул жеңиште Тыныбекованы Тыныбекова кылган машыктыруучуну да ардактап, сыйлоону унутпаш керектигин жазып жатышты.
